vrijdag 20 november 2009


Kippenvelmoment
Strofe I

Hier is het dan mijn kippenvelmoment
Ik ben een paar onthutste ogenblikken
Het noorden kwijt en uit mijn element
Ik wankel als een riet. Mijn knieën knikken

Opeens is dan te klein de klerentent
En het begint te jeuken en te prikken
Gekrulde tenen, een gespannen krent
Een huivergolf om van te schrikken

Die onverwijld het ruggenmerg doorrent
En onheil sticht in nier en zwezeriken
Alarm verwekt en prikkeldrempels schendt
Nog even en ik kan het niet meer pikken

Refrein I

Bekruipt je daar geen kippenvel?
Het overvalt je bliksemsnel
Een klieropstootje, weet je wel

Je hele lijf gaat er van trillen
Je borsten, je buik en je billen
Je huid gaat ervan griezelrillen

Rechtstaande haren op de pel
De losgebroken duivelshel
In minder dan een nummertel

Strofe II
Het geestesoog beschouwt het firmament
En wil aan sterrenhemel zich verkwikken
Daar rijst voor mij een ingebeelde prent
Alleen maar zichtbaar voor mijn zienersblikken

Een junk die gewelddadig wordt ontwend
Een drugsverslaafde die zit af te kicken
Hij mompelt onzin met een koud accent
Diepvrieskalkoen in roestvrij stalen blikken

Gehuld in opstaand hoenderperkament
Zit hij zijn brakke voedsel op te hikken
Het strijdtoneel van dervingaccident
En snakt ernaar een roespil in te slikken

Refrein II

Je zou er bijna van gaan gillen
Van de temperatuurverschillen
Die bloed in aders doen verkillen

Koortsstuiptrekkingen fors en fel
Getoeter van een blaaskapel
De schuier van een heitoestel

Het valt niet langer meer te tillen
Je kunt er niets meer op bedillen
Je moet wel, je hebt niet te willen

Strofe III

Of erger nog een parkinsonpatiënt
Die moeite heeft zijn voedsel in te slikken
Hij beeft in rust en worstelt permanent
Met koffie en verzachte krentenmikken

Hij zit in volle luier op zijn excrement
En kan zijn lichaam nauwelijks verschikken
Na een geslaagd hoog colonlavement,
Is hij nog amper uit zijn stoel te wrikken

Het nu-moment verpopt tot mo-nument
Hij doet zijn best om niet in woeste snikken
Tot huilen uit te barsten als een vent.
Niet meer in staat zijn mondhoeken te likken.

Refrein III

Daar kwam er laatst een snotrebel
En die bezag het rilschouwspel
En kwam met een invalvoorstel

Pak iets om de daver te stillen
Waar staan de kiekenvleespillen?
Die opa die zit daar te chillen

Ik wacht tot de genadebel
Weerklinkt met schrille rinkelschel
Ik hoop dat ik het navertel
Posted by Picasa

vrijdag 16 oktober 2009

Een boterham met eenzaamheid



I

Daar ga ik om mijn half gesneden witje
Genoeg voor ‘t avondmaal en een ontbijt
Het zorgt voor een verpozing en een ritje
Een adempauze en een kort respijt

En ook al neem je nog een zeven granen
Met hout gebakken op de ovensteen
Je kunt er niet veel langer meer om heen
Straks eet je brood belegd met zilte tranen

De stemming smeult weer op het laagste pitje
Er is een vraag die in mijn vezels snijdt
Laat mij nu weten toch ik bid je
O zeg me godverdomme waar gij zijt.
II

Diep opgeweld uit klieren en organen
Een zondvloed die vertrekt uit grote teen
Langs bekken, wervelzuil en schedelbeen
Een golf die zich verspreidt langs zenuwbanen

En dan snik ik het uit:Waar zit je
Wat deed je zoal in de tussentijd?
Sta je of lig je, waak je of pit je?
De vraag die me aan stukken rijt.

Er daalt een waas neer voor de oogmembranen
Een snik mondt uit in oeverloos geween
Een zuigelinggekrijs in volle speen
Er biggelt vocht uit openstaande kranen
III

Weergalmend lang vergeten zomerhitje
De eeuwige terugkeer van ‘t voorafgegane
Waarom nu weer dat weemoedmelodietje?
Met wroegingbommen en met spijtvulkanen

Ik eet mijn maaltijd moederziel alleen
Een sneetje broods. Een plak verlatenheid
Gepekeld en gekruid en toebereid
Besprenkeld met gemalen steen en been

Het smaakt naar kalk bestrooid met poederkrijt
Ik wil het nu wel weten, toe, waar zit je?
Ben je gelukkig ergens en geniet je?
Steeds weer dezelfde vraag die nimmer slijt.

Slot

Al ween ik zeeën vol en oceanen
En huil ik als de stormwind van orkanen
Ik eet mijn boterham met eenzaamheid
Met steeds die ene vraag er in geheid

En dat al sinds de dag dat je verdween.
Wat dreef je en waar ging je heen?
Hoe ben je en wat doe je en waar zit je?
Ik wilde je nog wel maar je verliet me
Posted by Picasa

zaterdag 10 oktober 2009


Open brief aan abu dyab

Abu dyab, kom terug! Er is in Nederland en Vlaanderen een sfeer ontstaan van verkettering en minachting ten opzichte van de Islam die je niet voor mogelijk houdt. De Islamofobie is een politieke trend geworden die steeds meer aanzwelt en overal de lelijke kop opsteekt.
We hadden al Geert Wilders en we krijgen nu ook Jean-Marie Dedecker, weinig stichtende oprichters van wrakhoutpartijen die hun ranzige pijlen op de Islam en op de moslims richten en daar mee een groeiend electoraat aanspreken.
Het wordt een beetje verstikkend als je de treurbuis niet meer aan kunt zetten zonder in allerlei nieuwsshows dergelijke ongure types tegen te komen die allerlei verdachtmakingen per adres van de islam de ether insturen, zonder dat daar een zinnig weerwoord op komt. Hoogstens wordt een imam met een exotisch hoofddeksel uitgenodigd en nauwelijks aan het woord gelaten of ronduit belachelijk gemaakt.
Nou ja, wie ben ik om daarover te klagen? Huisarts in een hoofdzakelijk door moslims bewoonde wijk van Brussel, in een moslim familie getrouwd, zelf moslim, maar behorend tot een lauwe, seculiere en pluralistische vorm van de Islam, die volgens mij toch nog altijd de hoofdstroming is, en die je nooit aan het woord hoort.
Ik beweeg me in een milieu waarin van fanatisme of pakweg verdrukking van de vrouwen geen sprake kan zijn.
Daar vind ik op de televisie niets van terug. Systematisch wordt de Islam in verband gebracht met onderling sterk verschillende domeinen als het hoofddoekendebat, maar ook oorlog, terreur, criminaliteit, geweld, onderdrukking, lijfstraffen, tot de vrouwenbesnijdenis toe.
Hoewel ik honderden zoniet duizenden moslims heb ontmoet in mijn leven, moet ik de eerste nog vinden die verminking billijkt of het geven van stokslagen op de Grote Markt van Brussel wenst te zien gebeuren.
Dat er niemand is die iets terug zegt. Jij vond tenminste een manier om te antwoorden met de juiste argumenten. Je hebt daardoor wellicht veel ergernis berokkend en je bent zelf het doelwit geworden van smaad en onheuse aanvallen op je integriteit. Maar je bleef wel spreken zolang je kon. Het gezicht van een Islam zonder tulbanden of sluiers, vrank en vrij en overtuigd van de eigen waardigheid.
Zo iemand is nodig om de anti-islamitische agitprop die wild om zich heen grijpt een halt toe te roepen, of op zijn minst in gelijke munt te betalen. Om te spreken in naam van de grote meerderheid van de moslimpopulatie, die wat mij betreft voornamelijk bestaat uit tolerante en openhartige mensen met het hart op de tong, met een gezonde zelfwaarde, die het wel een beetje moe worden dat de tenoren van het populisme zomaar ongestraft en zonder weerwoord hun gif mogen spuien.
Als die heren altijd maar mogen oproepen tot haat en nijd en achterdocht ten opzichte van steeds dezelfde bevolkingsgroep, dan zal de discussie spoedig over burgerrechten gaan, vrijheid van meningsuiting, vergadering en godsdienstbeleving etc. Dat is wat werkelijk op het spel staat. Het gaat om een seculier debat dat met moderne argumenten gevoerd moet worden waarbij een Islamitische minderheid haar plaats opeist in de verscheidenheid van de moderne maatschappij zonder te willen overheersen.
Posted by Picasa

donderdag 1 oktober 2009

Slachtmaand

Inheemse fijne vleeswaren



Ik heb me op de worst gestort,

Op velerlei bereidingswijzen,

Nu ons land talloze saucijzen,

Terug haalde uit de export.



Wat schort er aan de boerenschort?

Wat doet de worstliefhebbers ijzen?

Te gekke beesten, lage prijzen?

Mestoverschot en land te kort?



Zo kort geschetst de situatie,

De vleesgeworden eetfrustratie,

Die hier en daar de avonddis verziekt.



Wie schetst er onze consternatie,

En het verlies van reputatie,

Als de charcuterie naar beren riekt?



Toelichting

Herwerking van een gedicht uit de Pasquino-kalender.

Het dateert nog van de dioxinekippencrisis wat de eerste helft betreft.

De terzinen zijn vernieuwd. Naar vorm is het een Liechtensteiner.

We maken een toespeling op de actuele ruzie met de dierenbeschermers omtrent de biggensnijding.

zaterdag 26 september 2009

Godsdienst of niet?

Uittreksel uit een briefwisseling

Beste Sven,

Hou moeizaam ook, we debatteren toch? De essentie is dat we het oneens zijn, juist daarom krijgt de discussie zin en betekenis.

We praten wel een beetje langs elkaar heen. Als ik jouw stelling goed kan volgen, dan denk jij dat godsdienst achterhaald, schadelijk en nadelig is. Voor het nut van het algemeen is het goed dat godsdienst gewoon afgeschaft wordt. Om dat doel te bereiken is het natuurlijk doeltreffend om te beginnen met een godsdienst, zij het een van de grootste, pakweg de Islam, en alvast op te roepen deze religie te verlaten of niet aan te hangen. Om jouw bewijsvoering te staven kom je met een aantal anekdoten uit verschillende landen, die met elkaar alleen gemeen hebben dat de meerderheid van de bevolking er Islamitisch is. Die mensen zijn gewoon fout en moeten ervan overtuigd worden dat ze verkeerd bezig zijn.

Nou ja daar kijk ik wel van op. Van zo een standpunt. Misschien kan enig geschiedkundig en aardrijkskundig besef hier toch wel helpen om de juiste verhoudingen te herstellen.

Geef toe dat tot de Franse revolutie in 1789 zo goed als elke samenleving door godsdienst werd samengehouden en dat de machthebbers in elk tijdperk en op elk continent zich van de godsdienst bedienden om het land te regeren. Anderzijds was er ook al die tijd in elke bevolking en beschaving een spontaan opborrelende bron van devotie en religieuze belevingen.

Na de Franse revolutie, te beginnen met Frankrijk zelf zijn er ettelijke pogingen ondernomen om een bestel zonder godsdienst te bedenken en uit te voeren. Er is een groot aantal van die pogingen op te noemen, Robespierre zeg maar, Stalin, Mussolini, Hitler, Ceausescu, Pol Pot, Kim Jung Il, Milosevic en ga zo maar door. Saddam Hoessein. Mao. Allemaal mensen die dachten dat we beter zonder religie uitkomen, tot heil van de arbeider of de volksgenoot. Ga maar eens kijken in de voormalige DDR, waar ik een stukje vakantie doorbracht. Vraag maar aan de Tibetanen hoe het aanvoelt zonder godsdienst door het leven te moeten.

Die dachten ook allemaal van we zullen beginnen met een godsdienst te verdelen, en dan zul je zien dat het makkelijk wordt ook de andere af te schaffen. Zo gauw ze dat deden ontstond natuurlijk meteen een paradijs waar homoseksuelen hun geaardheid ten volle konden beleven. Nou ja nee, zo ging het niet. Religies zijn erg, maar goddeloze regimes zijn nog veel erger. Onze enige hoop is een samenleving te stichten die gebaseerd is op respect voor verscheidenheid en waar iedereen zichzelf kan zijn in zijn anders zijn.

Als we weg willen van een toestand van onderdrukking en versmachting door toedoen van spijtige bejaarden die de macht willen grijpen, dan moeten we op de eerste plaats de uitsluiting bekampen. Dan heeft het geen zin te staan roepen dat de anderen van mening moeten veranderen vooraleer de toestand kan verbeteren. Het heeft wellicht veel meer zin om binnen de godsdienst, ja binnen de Islam voor verlichting en vooruitgang te ijveren zoals ikzelf probeer te doen.

Je kunt alleen maar met elkaar praten als je op gelijke ooghoogte zit en als er wederzijds respect is. Als een van beide deelnemers aan de discussie bij voorbaat tot verliezer wordt uitgeroepen omdat hij bij de verkeerde club hoort, heeft het ineens veel minder zin. Verder kan ik je alleen maar leven voor je geloof en je inzet ten voordele van een verdraagzamere maatschappij waar elk in zijn eigenheid een plaats vindt zonder drang noch dwang de eigen geaardheid te moeten verstoppen.

Beste groeten

Peter
Posted by Picasa

donderdag 17 september 2009

Overtreffende trap

De overtocht van Estland naar Finland verliep gezwind en zonder stoornissen. Kuifje op de boot.
Posted by Picasa

Trappen

Hoogte

In zo een boot zijn er altijd veel trappen en liften. Je kunt er eindeloos blijven klauteren, maar je kunt ook op het bovendek zitten en een cappucino drinken. Er is een parfum- en alcoholwinkel en er zijn speelautomaten waar je geld kunt op verliezen, maar in geringe mate.
Posted by Picasa

Zee en zon

Zee, zon en scheepvaart. Ziehier een perfect horizontale foto van de uitvaart uit Tallinn, opstomend naar Helsinki.
Posted by Picasa

Renault Scénic

Auto en boot

De auto heeft ons overal goed gediend. Dat je hem ook op een boot kunt zetten, maakt het extra spannend. Alles ging zonder slag of stoot. We zijn uiteindelijk drie keer op een boot gaan parkeren: Tallinn-Helsinki, Helsinki-Stockholm, en Gedser-Rostock.
De veerboot die er vroeger was tussen Malmö en Kopenhagen is weggevallen omdat daar nu een brug staat en een tunnel ligt.
Posted by Picasa

woensdag 16 september 2009

Baltic princess

Onze boot zag er wel modieus uit met die rode vlam er op geschilderd, gedeeltelijk aan het oog onttrokken door de loopbrug voor passagiers die te voet aan boord gaan. Wij namen de auto en reden het ruim in, om vandaaruit de lift of de trap naar bovendeks te nemen.
Posted by Picasa

Kade van Tallinn

Auto, in de wachtrij voor de boot op de kade van Tallinn. De overtocht duurt een uur of twee. Er is ook een tragere boot, die er langer over doet, maar die hebben we niet genomen. Het is een feestje voor de Finnen die zich op dit schip plegen lazarus te drinken. Dat soort folklore hebben we niet opgezocht.
Posted by Picasa

Veerboot

Posted by Picasa

Van Tallinn naar Helsinki gaat de auto op de boot. Serieuze schepen.

dinsdag 15 september 2009

Waw

Tallinn, waw, fantastisch, geweldig.
Posted by Picasa

Sauna


Tallinn, hotelkamer. Er was een fitnessafdeling met sauna en jacuzzi waar we uitgebreid van genoten hebben. Het niveau laat zich gunstig vergelijken met wat we in andere landen gewend zijn. Je kunt niet meer merken dat dit in mijn jeugd nog sovjetlanden waren met een rommelig hotelsysteem. Het hele communisme lijk overal wel grondig uitgewist.
Posted by Picasa

Tallin, straatje

Steil straatje in Tallinn, tussen de benedenstad en de bovenstad. Allemaal redelijk knus en gezellig. Je wordt met rust gelaten. Niemand komt je iets aansmeren.
Posted by Picasa

Tallinn met twee

Hier heeft een onschuldige voorbijganger ons nog eens genomen. Terras met uitzicht op de oostzee. Een mooie dag.
Posted by Picasa

Tallinn daken

Het lijkt wel trucage maar het is echt. Er is iets raars met de schaduwen om het hoofd, waardoor de figuur lijkt los te staan van het landschap.
Posted by Picasa

Tallinn

Kuifje in Estland.
Posted by Picasa

Tallinn uitzicht


Hier staan we nu boven op de citadel met zicht op een pittoresk stukje stad rechts en de oostzee die links begint. Mooie diagonalen. Het was een hele klim om op die terrassen te komen, maar je kon weer naar beneden met een trappenstelsel die afdaalde langs de steile bergwand.
Posted by Picasa

Raadhuisplein, Tallinn. Een mooi terras, een rustige sfeer. Warme dag. De oude binnenstad is redelijk bewaard gebleven en met veel liefde in stand gehouden. De stad ligt op een heuvel. Het raadhuisplein ligt aan de voet en boven is er een citadel waar parlement, regering en ambassades huizen.
Posted by Picasa

maandag 14 september 2009

Riga


Posted by PicasaWinkelgalerij in Riga. Het is een echte stad, waar Vilnius en Tallinn dat toch minder zijn. Deed een beetje denken aan Boedapest. Een stad met allure. Het gay leven leeft er een besmuikt bestaan in het verborgene.

Riga

De grote brug van Riga

Hotel Island ligt aan deze kant van de stroom en het centrum van Riga ligt aan de andere kant. Er staat een frisse bries.


Posted by Picasa
Kuifje in Litouwen. De mensen waren over het algemeen in al die verschillende landen redelijk terughoudend en respectvol. We brachten de avond door in een designcafeetje dat zich ontpopte tot de plaatselijke lesbotheek, in een land waar nog heel moeilijk wordt gedaan over homoseksualiteit. Het was er bijzonder lekker en gezellig.
Posted by Picasa

Hotel Royal Europe, Vilnius

Vilnius, Litouwen. We hebben er niet veel foto's van. Alleen van de hotelkamer. Het was verder best wel een gezellig stadje met mooie winkels en goedkope schoenen.
Het hotel was best gezellig, redelijk karakteristiek van buiten met een mooie gevel, en een art deco pui.
Posted by Picasa

zondag 13 september 2009

Kuifje in Polen


Een snapshot in een van die parken daar. See you next town.Posted by Picasa

Een voorbijganger heeft van ons een foto genomen bij pakweg het parlement van warschau. Of het moet het gemeentehuis zijn.
Posted by Picasa